Φίλους έχω πολλούς. Οι κολλητοί μου όμως (προς στιγμήν) είναι δύο. Ο Simos και η Dreamy.
Έτυχε να είναι και οι δύο συνομήλικοί μου αλλά και πολύ παιχνιδιάριδες σαν κι εμένα. Ο Simos είναι σχεδόν 6 μήνες μεγαλύτερος και η Dreamy 7 μήνες μικρότερη. Εγώ είμαι στην μέση σαν το λουκάνικο του hot DOG… κι αν θα το πάρουμε κατά λέξη, είμαι και πολύ καυτό σκυλί! Και μαζί με τους δύο κολλητούς μου κάνουμε έναν συνδυασμό σκέτο chilli…
Τον Simo τον γνώρισα απ’ όταν ήμουν κουτάβι. Τριπλάσιος αυτός σε μέγεθος αλλά δεν κόλλησα… έτρεξα καταπάνω του και τον πήρα αγκαλιά. Γιατί ο Simos είναι ιππότης, κύριος, πραγματικός gentleman… Μ’ αφήνει να ακουμπάω τα χεράκια μου στην γυμνασμένη και τριγωνική πλάτη του και να παρατηρώ όρθια τα πάντα τριγύρω μου. Είναι το σύμβολο της γαλήνης με το ήρεμό του βλέμμα. Με αγκαλιάζει τρυφερά κι εγώ τον φιλάω στο πρόσωπο με λατρεία. Νομίζω πως είμαι ερωτευμένη μαζί του. Ίσως είναι η πρώτη μου παιδική πλατωνική αγάπη…
Κι έτσι θα μείνει γιατί δεν θέλω εγώ παιδιά και ευθύνες… Είμαι ελεύθερο πουλί εγώ. Αφού να φανταστείτε όταν μου λένε οι σκυλογονείς μου ότι θα πάμε βόλτα πηδάω ψηλά από την χαρά μου αλλά όταν βλέπω το λουρί στα χέρια τους και το σαμαράκι έτοιμο για να μου το φορέσουνε τότε εγώ τρέχω να κρυφτώ. Δεν θέλω καταπίεση βρε παιδάκι μου, πώς το λένε; Πού να βάλω κι έναν άντρα πάνω απ’ το κεφάλι μου… Άστο καλύτερα… Πιο καλά είναι έτσι, η σχέση μας βρίσκεται στο επίπεδο του φλέρτ και καλά θα είναι να παραμείνει εκεί για πάντα.
Κι έτσι, όποτε συναντιόμαστε στον δρόμο τρέχουμε ο ένας πάνω στον άλλον με λαχτάρα και απεριόριστη χαρά βγάζοντας άναρθρες κραυγές και κλαματάκια για να φτάσουμε όλο και πιο γρήγορα κοντά και δεν λέμε μετά να φύγουμε…
Και φτάνουμε στην Dreamy. Την Dreamy την γνώρισα περίπου πριν έναν μήνα. Είναι όντως “όνειρο” ή “ονειρεμένη” , όπως θελετε πείτε την, απλά εγώ την λέω “σκέτη γλύκα”. Είναι όμορφη και τρελιάρα σαν κι εμένα. Είναι διπλάσια από μένα (ναι, ξέρω, όλοι οι κολλητοί μου είναι τεράστιοι…) αλλά το ίδιο καλή και hot dog σαν εμένα.
Απ’ την πρώτη στιγμή που την είδα ήθελα να τρέξω καταπάνω της ( τι πρωτότυπο!). Απο τότε όποτε την συναντώ κλαίω από χαρά και τραβάω τον σκυλομπαμπά μου να με πάει κοντά της και τότε… ξεχάστε μας για μία μέρα! Ξεκινάμε το έντονο και ζωηρό παιχνίδι και δεν σταματάμε με τίποτα! Αγκαλιαζόμαστε, πιανόμαστε στα χέρια, κυνηγιόμαστε ( όσο μπορούμε με το λουρί) κι όλα αυτά φυσικά πάντα με καλές προθέσεις. Δεν αγριεύουμε η μία στην άλλη παρά διασκεδάζουμε αφάνταστα με το παιχνίδι μας.
Μέχρι την στιγμή βέβαια που θα τύχει να συναντήσει κι εκείνη τον Simo. Γιατί αν δω το παραμικρό μεταξύ τους… αααα… τότε δεν ξέρω τι θα γίνει! Μπορει να χωρίσουμε τα τσανάκια μας, μπορεί όμως κι αυτό να κάνει ακόμα πιο δυνατή την φιλία μας και να αποδείξουμε πως κανένας σκύλος δεν θα μπει ανάμεσά μας να μας χωρίσει. Τέλος, μπορεί και να γίνουμε η πιο κολλητή παρέα της περιοχής οι τρεις μας. Κανείς δεν ξέρει… Θα δείξει…
Προς το παρών, αυτοί είναι οι κολλητοί μου. Είμαι ανοιχτή σε νέες γνωριμίες και από την μεριά μου δεν θέλω και πολύ για να κάνω καινούριες φιλίες. Περιμένω…
20
20
